Ballito: het hotel, een bliksembezoek aan Durban en de Crocodile farm

Onze binnenlandse vlucht bracht ons gistermiddag naar Durban. Hier haalden we een nieuwe huurauto op en checkten in bij ons hotel aan zee voor 2 nachten. Op het programma stond vooral uitrusten bij voorkeur aan het zwembad.

De vlucht verliep voorspoedig. We hadden een klein vliegtuigje voor 50 personen en we vetrokken stipt op tijd. In iets meer dan een uur legden we 1000 kilometer af. Onderweg kregen we nog een lunchsnack ook, goed geregeld! Na de vlucht gingen we door naar de leverancier van onze nieuwe huurauto. Het inschrijfproces duurde bijna langer dan de vlucht, maar dan heb je ook wat. Wij rijden de komende 10 dagen in een limited Zuid Afrika edition van de Volkswagen Polo. Van buiten heeft ie een ghetto 70's look en van binnen hebben we raampjes die we lekker vintage bij de tolpoortjes handmatig mogen opendraaien. De beste features zijn echter de ruitenwisser die nu aan de andere (goede Europese) kant zit, waardoor Ramon nu weer steeds bij iedere afslag de ruitenwissers mee laat doen met het knipper ligt EN wanneer je de auto opent of sluit gaat er een toeter af. O yeah!!

Wij zijn niet langer toeristen en nu er een laag bruine stof over de auto zit na de dirtroad die we vanmiddag hebben meegepakt, zijn we niet langer van locals te onderscheiden.

Goed, met de auto door naar het hotel. The Boathouse, waar wij een luxery room hebben. Van te voren had Ingrid hier goed gevoel over (door Tripadvisor reviews). Dit blijkt terecht. We zitten in een soort sitcom versie van een oud Van der Valk hotel. Niet alleen hebben de kamers betere dagen gezien (eiken is tijdloos..), ook de gepimpte badkamer is niet goed uit de verf gekomen. Als je de tegels namelijk opnieuw betegelt en je dat niet zo lekker doet dan moet je HEELVEEL kitten. Daarbij is het financieel aantrekkelijk om de badkuip te laten zitten, maar die krassen in het bad doen toch af aan je vernieuwde tegelwerk. We morgen niet klagen hoor, de kamer is ruim, we hebben zee uitzicht en een zonnedek, maar luxe went nu eenmaal snel en de vorige hotels waren echt honeymoon mooi. Meest jammere is nog dat je door het hele hotel de restaurant keuken ruikt. Nu houd ik best van ei (en wat minder van Indian curry en tandori), maar beide hoef ik niet te ruiken in het hele hotel.

Met het weer hebben we voor het eerst pech. We zitten aan de Sunshine Coast en Durban zou gezegend zijn met 300 zondagen per jaar.... niet deze week helaas. Hierdoor valt ons plan om te relaxen by the pool dan ook in het water (jaja). Vanmorgen vertrokken we dan ook naar downtown Ballito om wat te shoppen. Downtown Ballito shoppingsmalls bestaan eigenlijk alleen uit doe het zelf zaken, goedkope kledingwinkels en supermarkten en doe het zelf zaken en goedkope kledingwinkels en daarnaast doe het zelf zaken en kledingwinkels.

Dus bedachten we, dan maar naar Durban! Ingrid vond dit van te voren niet zo'n goed plan, immers had het reisbureau ons in Ballito (kustplaats op 30 km van Durban) geplaatst, omdat Durban geen goede plek is voor toeristen. Maar een mens moet winkelen toch?

In het ANWB reisboekje 2 bestemmingen geslecteerd: een art & craft zaakje en de Victoria Street Market, een mix tussen een Afrikaanse en Indiaase markt, heel cultureel!

We begonnen met de art & craft zaak. Ramon mocht eindelijk weer eens zijn rijkunsten die hij ontwikkeld had in het drukke Rome weer uit de kast halen. Links inhalen, rechts inhalen, het recht van de snelste, dit alles in onze Afrikaanse VW. Al snel bereikten we het centrum van Durban. De weg vinden ging goed, maar Ingrid merkte al even op dat we de enige (echt de enige) blanken waren in het centrum van Durban. Toen we het adres van het art & craft winkeltje bereikten leek dit meer op een VVV kantoor. Omdat we toch niet kunnen parkeren (alles gaat in Durban te voet of per openbaar vervoer en een auto parkeer je gewoon aan de straat), rijden we door naar de Victoria Street Market. Dit was exact zoals het boekje omschreef: een Indiaase & Afrikaanse markt met 180 kraampjes met levensmiddelen, specerijen, kleding etc. De sfeer was erg Afrikaanse: chaotisch, druk, bont, maar weer waren we de enige blanken. Ingrid leek het niet verstandig om hier *ergens* te parkeren en ons hierin te mengen. Ramon begreep het wel en dus vertrokken we na een kwartier Durban by car de stad, terug naar Ballito.

Ballito is een mooie strandplaats, maar bij miezer en bewolking is er weinig te doen. Na een broodje in een winkelcentrum besloten we naar een Crocodile Farm te gaan. Hiervan hadden we een bordje gezien naast de weg. Vlak voor de farm kwamen we nog langs een township. Ingrid keek deze keer maar even weg, zo erg greep het haar weer aan. En wij maar klagen over een ietwat gedateerd 4 sterren hotel, pfff.

De Crocodile Farm was erg leuk. Net toen onze tour begon kwam er een schoolklas met 50 kinderen. De guide vertelde erg leuk over de farm, krokodillen en beantwoordde alle vragen van alle kinderen in het Engels en Afrikaans. We mochten een krokodil aaien en kregen zelfs nog een slang om onze nek. Ook werden de krokodillen gevoerd. Een leuk uitstapje in de omgeving.

's Avonds gegeten bij restaurant Mozambik waar we lekkerste piri piri en zwaardvis op hebben. Vandaag was echt een lokaal Afrikaanse dagje, Durban by car, gegeten in een restaurant met bruin papier op de tafel en keihard de TV op voetbal en overal Afrikanen :).

Morgen gaan we naar St. Lucia, bekend om zijn krokodillen en nijlpaarden (in het wild, niet op weer een farm haha).

Ballito